1Kor 131Cor 13

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α'

13:1	Εάν ταίς γλώσσαις τών ανθρώπων λαλώ καί τών αγγέλων, αγάπην δέ μή έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
13:2	καί εάν έχω προφητείαν καί ειδώ τά μυστήρια πάντα καί πάσαν τήν γνώσιν, καί εάν έχω πάσαν τήν πίστιν ώστε όρη μεθιστάναι, αγάπην δέ μή έχω, ουθέν ειμι.
13:3	κάν ψωμίσω πάντα τά υπάρχοντά μου, καί εάν παραδώ τό σώμά μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δέ μή έχω, ουδέν ωφελούμαι.
13:4	Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται η αγάπη, ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται,
13:5	ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τά εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται τό κακόν,
13:6	ου χαίρει επί τή αδικία, συγχαίρει δέ τή αληθεία.
13:7	πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
13:8	Η αγάπη ουδέποτε πίπτει. είτε δέ προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι, παύσονται. είτε γνώσις, καταργηθήσεται.
13:9	εκ μέρους γάρ γινώσκομεν καί εκ μέρους προφητεύομεν.
13:10	όταν δέ έλθη τό τέλειον, τό εκ μέρους καταργηθήσεται.
13:11	ότε ήμην νήπιος, ελάλουν ώς νήπιος, εφρόνουν ώς νήπιος, ελογιζόμην ώς νήπιος. ότε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τά τούνηπίου.
13:12	βλέπομεν γάρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δέ επιγνώσομαι καθώς καί επεγνώσθην.
13:13	νυνί δέ μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τά τρία ταύτα. μείζων δέ τούτων η αγάπη.